آرتروز نوعی بیماری مفصلی و پیشرونده است که در نتیجه تخریب و فرسایش تدریجی غضروف مفاصل بدن رخ می دهد.
غضروف ها دارای بافتی با خاصیت انعطاف پذیری هستند که سر استخوان ها در محل مفاصل را می پوشانند و علاوه بر کمک به تسهیل حرکتی استخوان ها بر روی هم و لغزش آن ها بر روی هم به جذب شوک ها و ضرباتی که به مفاصل بدن وارد می شود نیز نقش دارند.
تخریب و فرسودگی تدریجی غضروف مفاصل در نتیجه عواملی همچون روند پیری و افزایش سن و همچنین حرکات تکراری و استفاده بیش از حد از مفصل موجب می شود تا استخوان ها بجای اینکه بر روی یکدیگر بلغزند بروری هم ساییده شوند که این وضعیت منجر به بروز درد و محدود شدن حرکات مفصل مبتلا به آرتروز می شود.
در اثر این بیماری غضروف مفصل بتدریج دپچار تحلیل و فرسودگی می شود که این وضعیت امکان ایجاد استخوان های اضافی را نیز فراهم می آورد.
استخوان سازی نابجا در نتیجه غضروف خود به عنوان عاملی در تشدید درد و ناراحتی مفصل مبتلا به آرتروز شناخته می شود.
شیوع این بیماری مفصلی با افزایش سن بالا می رود و در خانم ها نیز نسبت به آقایان شایع تر است.
درد و التهاب مفصل ، کاهش انعطاف پذیری و دامنه حرکتی مفصل و تغییر شکل مفصل از مهم ترین علائم آرتروز هستند.
این بیماری مفصلی شایع ترین دلیل درد و ناتوانی در افراد سالمند است چراکه اغلب مبتلایان را افراد سالمند تشکیل می دهند.
علائم آرتروز
- درد مفصل
- التهاب و تورم مفصل
- خشکی و سفتی مفصل که منجر به کاهش انعطاف پذیری و دامنه حرکتی آن می شود.
- شنیده شدن صدا از مفصل هنگام حرکت دادن آن
- تغییر شکل مفصل
- بروز مشکلات حرکتی برای فرد
دلایل و عوامل خطر
- حرکات تکراری مفصل و استفاده بیش از حد از آن مهم ترین عامل خطر برای بروز آرتروز شناخته می شود.
- وارد شدن فشار بیش از حد به مفصل در نتیجه فعالیت بیش از حد ، اضافه وزن و …
- با افزایش سن نیز ریسک بروز بیماری های مفصلی افزایش می یابد.
- اختلالات هورمونی
- بیماری هایی مانند آرتریت روماتوئید ، دیابت و مشکلات غده تیروئید نیز با افزایش خطر بروز آرتروز همراهند.
- آسیب دیدگی مفصل در گذشته مانند شکستگی و در رفتگی
درمان آرتروز
اگرچه تاکنون درمان قطعی برای این بیماری شناخته نشده اما برخی راهکارهای درمانی می توانند با کمک به تسکین علائم بیمار به بهبود شرایط وی کمک کنند و از پیشرفت بیماری نیز جلوگیری کنند.
کاهش استفاده از مفصل مبتلا به آرتروز و استراحت دادن به آن علاوه بر جلوگیری از تخریب غضروف مفصل به تسکین علائم بیمار کمک می کند.
قرار دادن کمپرس گرم بر روی مفصل مبتلا به آرتروز نیز در تسکین درد و بهبود دامنه حرکتی مفصل موثر است.
با تجویز پزشک می توان از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن استفاده کرد.
داروهای کورتونی نیز که به صورت تزریقی تجویز می شوند در صورت درد شدید مفصل می توانند موثر باشند.
فیزیوتراپی و انجام تمرینات ورزشی به عنوان موثرترین درمان غیرجراحی آرتروز مفاصل بدن شناخته می شود.
فیزیوتراپی علاوه بر کمک به کاهش درد مفصل در افزایش انعطاف پذیری و کاهش خشکی مفصل نیز موثر است.
الکتروتراپی ، لیزر تراپی ، شاک ویو تراپی و روش های درمان دستی در کنار تمرینات ورزشی از پرکاربردترین مدالیته های فیزیوتراپی در درمان آرتروز هستند.
فیزیوتراپیست ابتدا ارزیابی دقیق از شرایط بیمار و شدت بیماری وی به عمل آورده و بر اساس آن از موثرترین مدالیته ها برای کمک به بهبود شرایط بیمار بهره می برد.
تقویت عضلات ضعیف شده ، بهبود انعطاف پذیری مفصل و کاهش درد و تسکین سایر عوارض بیماری از مهم ترین مزایای فیزیوتراپی در درمان این بیماری مفصلی شایع است.
عمل جراحی نیز به عنوان آخرین گزینه درمان و تنها در صورت شدت و پیشرفت بیماری و عدم بهبود شرایط بیمار با روش های غیرجراحی انجام می گیرد.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی در شرق تهران – فییوتراپی در فرجام – فیزیوتراپی در سرسبز – بهترین فیزیوتراپی نارمک – فیزیوتراپی در هنگام